Η πορεία προς το 16ο συνέδριο της ΠΟΕΔΗΝ βρίσκει το υγειονομικό κίνημα και την κοινωνία αντιμέτωπους με μια λυσσαλέα επίθεση απέναντι στα εναπομείναντα εργασιακά δικαιώματα και στα δημόσια-κοινωνικά αγαθά. Εκ των πραγμάτων δημιουργείται η ανάγκη για διαδικασίες ανασυγκρότησης του συνδικαλιστικού κινήματος που θα δώσει απάντηση στις παραπάνω επιθέσεις.
Η πλήρης ιδιωτικοποίηση της δημόσιας υγείας είναι ανάμεσα στις πρώτες προτεραιότητες της κυβέρνησης και του κεφαλαίου.
Η εγκληματική διαχείριση της πανδημίας που στο βωμό της προστασίας και ενίσχυσης των μεγάλων ιδιωτικών συμφερόντων έχει συρρικνώσει το δημόσιο σύστημα υγείας με αποτέλεσμα η ελληνική κοινωνία να πληρώνει βαρύ φόρο θυμάτων.
Επίσης είναι σε εξέλιξη σχέδιο της κυβέρνησης της ΝΔ να συνεχίσει τις μνημονικές πολιτικές τής προηγούμενης κυβέρνησης (νοσοκομείο Σαντορίνης στην ΑΕΜΥ ΑΕ) για μετατροπή των δημόσιων δομών υγείας σε ΝΠΙΔ, με το ΕΣΥ να διαμοιράζεται σταδιακά στα μεγάλα ιδιωτικά συμφέροντα του χώρου, και τους πολίτες να βάζουν ακόμα πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη για παροχή στοιχειωδών υπηρεσιών υγείας, παράλληλα με την τρομακτική ακρίβεια και τη συνεχιζόμενη λεηλασία του οικογενειακού εισοδήματος των εργαζομένων.
Αποτελέσματα αυτών των εξελίξεων θα είναι η κατάργηση τής μονιμότητας για όσους εργαζόμενους έχουν απομείνει με τη συγκεκριμένη εργασιακή σχέση. Η συνεχόμενη μείωση τού προυπολογισμού για Υγεία-Πρόνοια, η δραματική μείωση τού προσωπικού, η συνεχώς διογκούμενες ελαστικές σχέσεις εργασίας και η παράδοση υπηρεσιών στο ιδιωτικό κεφάλαιο έχουν φέρει το ΕΣΥ μισό βήμα από την κατάρευση.
Ταυτόχρονα συνεχίζεται η προσπάθεια κατάπνιξης κάθε φωνής αντίστασης στα κυβερνητικά σχέδια με την εφαρμογή του αντιεργατικού και αντισυνδικαλιστικού νόμου Χατζηδάκη και με τον αυταρχικό κατήφορο των περισσότερων διοικήσεων νοσοκομείων σε όλη τη χώρα. Τα όποια αιτήματα των εργαζομένων για ανάγκη ενίσχυσης του ΕΣΥ για να σωθούν ανθρώπινες ζωές από την πανδημία και τις άλλες νόσους μπαίνουν στο περιθώριο από την κυβέρνηση και τα συστημικά μέσα ενημέρωσης, ενώ εκτός από τα ΜΜΕ η κυβέρνηση βρίσκει πρόθυμους συμμάχους στο χώρο του συναδικαλιστικού κινήματος, συμμάχους που είτε προέρχονται απο το κομματικό της χώρο είτε όχι.
Η ηγεσία του συνδικαλιστικού κινήματος (ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ, ΠΟΕΔΗΝ) δεν θέλει να υπάρξει μια μαζική αντίδραση των εργαζομένων στα κυβερνητικά σχέδια και με παρελκυστική τακτική οδηγεί τους εργαζόμενους έντεχνα στο συμπέρασμα ότι τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει, ότι και αν κάνουμε.
Η πλειοψηφία της ΠΟΕΔΗΝ δεν μπορεί να εμπνεύσει και να συσπειρώσει τους εργαζόμενους για ένα μαζικό και νικηφόρο αγώνα ώστε από τη μία να αποτρέψουμε τα σχέδιά τους και από την άλλη να επιβάλλουμε ένα σύστημα υγείας πού θα ανταποκρίνεται στις σύγχρονες ανάγκες τού λαού αλλά και στις ανάγκες των συναδέλφων-συναδελφισσών.
Δεν μπορεί γιατί – πρώτα απ` όλα – είναι στην ίδια λογική με τις πολιτικές πού
εφαρμόζουν οι κυβερνήσεις. Οι εργαζόμενοι “γυρίζουν την πλάτη” στην ΠΟΕΔΗΝ γιατί δεν είναι παρούσα στα πραγματικά τους προβλήματα στους χώρους δουλειάς.
Οι παρατάξεις της πλειοψηφίας θυμούνται τούς εργαζόμενους μόνο όταν υπάρχουν εκλογικές διαδικασίες. Το ίδιο βέβαια κάνουν και οι περισσότερες διοικήσεις των Σωματείων.
Απέναντι στα παραπάνω χρειάζεται να γίνει πολύ δουλειά στη βάση του συνδικαλιστικού κινήματος, ώστε να διαμορφωθούν οι κατάλληλοι όροι για το ξέσπασμα ενός μαζικού και νικηφόρου κινήματος των υγειονομικών και της κοινωνίας.
Χρειαζονται συνδικάτα που θα ακούν και υποστηρίζουν τους εργαζόμενους και όχι τις διοικήσεις, τους υπουργούς ή το «κόμμα» σε μια λογική μονόπλευρης παραταξιακής προσήλωσης των αγώνων ώστε να είναι ελεγχόμενοι μέχρι εκεί που απαιτεί η «γραμμή».
Χρειάζονται συνδικάτα με πολιτικό πρόταγμα τη διασφάλιση του δημόσιου χαρακτήρα του ΕΣΥ προς όφελος της κοινωνίας και των εργαζομένων.
Χρειάζονται συνδικάτα που με πολύ δουλειά στους μαζικούς χώρους θα φέρουν τους εργαζόμενους στο προσκήνιο των αγώνων με ταξική συνείδηση και προοπτική επιμέρους νικών.
Τα σχήματα και οι εργαζόμενοι που απευθύνουμε αυτό το κάλεσμα δεν σας θυμόμαστε μόνο πρίν τις εκλογές. Μας ξέρετε από τις προσπάθειες που κάνουμε για να διαμορφωθούν άλλοι όροι στο συνδικαλιστικό κίνημα τών υγειονομικών. Μάς έχετε δεί στις πύλες των Νοσοκομείων, στις γενικές συνελεύσεις, στις περιοδείες, στούς χώρους δουλειάς, στις κινητοποιήσεις, στούς δρόμους, στίς απεργίες. Εκεί δηλ. πού δεν βλέπετε το μεγαλύτερο μέρος τού κυβερνητικού συνδικαλισμού κάθε απόχρωσης, αλλά και τού παραγοντισμού.
Συνεχίζουμε τους αγώνες και τις προσπάθειες αποκλειστικά δημοσιά και δωρεάν υψηλής ποιότητας υγεία και πρόνοια, για καμία απόλυση υγειονομικών, για επιστροφή των συναδέλφων σε αναστολή, για νέες προσλήψεις μόνιμου προσωπικού, για μονιμοποίηση των συμβασιούχων με μετατροπή των συμβάσεων σε Αορίστου χρόνου και αποτροπή της επανόδου των εργολάβων στα νοσοκομεία, για μόνιμες και σταθερές σχέσεις εργασίας, για μείωση των ωρών εργασίας με 4 βάρδιες, για ασφαλιστική ένταξη στα ΒΑΕ και μείωση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, για αυξήσεις στις αποδοχές – επάνοδο των δώρων και προστασία και αύξηση του επιδόματος επικίνδυνης και ανθυγιεινής εργασίας, για αξιοκρατία στις επιλογές σε θέσεις ευθύνης, για διασφάλιση των εργασιακών δικαιωμάτων των εργαζομένων σε υγεία και πρόνοια.
Ενώνουμε τις φωνές μας λειτουργώντας με όρους άμεσης δημοκρατίας με προτάσεις και αποφάσεις από τη βάση του συνδικαλιστικού κινήματος και καλούμε κάθε συνάδελφο και συνάδέλφισσα, καθώς και άλλα σχήματα και κάθε αγωνιστική δύναμη στο χώρο της δημόσιας Υγείας-Πρόνοιας σε μια ανοιχτή συζήτηση την Τρίτη 19/4/2022 στις 18.00 στο αμφιθέατρο του νοσοκομείου ‘Ελπίς’ στην Αθήνα, στην κατεύθυνση να διαμορφωθεί ένα ενωτικό κίνημα εργαζομένων για την ανατροπή στο συνδικαλιστικό χώρο ΠΟΕΔΗΝ στα πλαίσια των διαδικασιών για την ανασύνταξη και ανασυγκρότηση του συνδικαλιστικού κινήματος.
Γαλέρα – Αγωνιστική Κίνηση Εργαζομένων στο Αττικό Νοσοκομείο
Ενωτική Αγωνιστική Κίνηση Ασκληπιείου Νοσοκομείου Βούλας
Αγωνιστική Κίνηση Εργαζομένων Γενικού Νοσοκομείου Αγίου Νικολάου
Ενωτική Πρωτοβουλία – Ανεξάρτητο αριστερό σχήμα στον Ευαγγελισμό
Αγωνιστική Ενότητα Ανατροπής στο Νοσοκομείο και στα ΚΥ ν.Άρτας
Ενωτική Συνδικαλιστική Κίνηση Εργαζομένων στο Νοσοκομείο “Ελπίς”
